Merhaba kıymetli okurlar ve takipçiler…
Ömrümüzden bir Ramazan ayı daha geçti, gitti. Yaradan tutulan oruçları kabul etsin. Bugün çocukluğumdan beri Şeker Bayramı dediğim “Ramazan Bayramı”nı kutluyoruz. Elbette ilk aklıma gelen çocukluğumda yaşadığım bayramlardır.
90’lı yılları yaşayan bir birey olarak, bayram bizim için yeni papuçlar, yeni elbiseler, büyüklerimizin zarfın içinde bize vereceği harçlıklar, çeşitlilik bakımından ilk defa yiyeceğimiz şekerlemeler, bayramın ilk gününe özel hazırlanan yemekleri yemek demekti.
“Nerede o eski bayramlar? demeyeceğim. Çünkü, 90’lı yılların sonlarına kadar olan çocukluk dönemimize bayramın güzellikleri denk gelmiş, yaşama imkanı bulmuştuk. Şuan yaşanan bayramlar için bir şey demeyi tercih etmiyorum. İnsan sonuçta gördüğü, geçirdiği bayramları büyüdükten sonra da yaşamak istiyor. Ama günümüz şartlarının artık bayramlaşmalara engel olduğunu düşünüyorum. Nedenin ise, tercihlerimizin artık değişmesinden kaynaklı olduğunu görüyorum.
Mesela, İstanbul, bayram nedeniyle bomboş durumda. Çoğu insan memleketini dahi bir tarafa bırakıp, tatil beldelerinde tatillerine başladı bile…
Tüm okurlarımın, takipçilerimin bayramını en içten dileklerimle kutlar, sevdiklerinizle birlikte nice güzel, mutlu, mesut bayramlar yaşamanızı temenni ederim.
10 Nisan 2024 – Yakacık